کابل (پژواک، ۴ اسد ۱۴۰۰): باشندگان ولایت های مختلف افغانستان در گفتگو با پژواک، ضمن نگرانی از وضعیت کنونی و آیندۀ کشور شان، از طرف های درگیر خواستند که برای نجات کشور از بحران، صلح کنند و جنگ را پایان دهند.
جنگ در افغانستان، تحت عناوین مختلف و میان بازیگران متفاوت، از حدود چهار دهه به اینسو ادامه دارد.
اکثریت نیروهای خارجی به خصوص ایالات متحدۀ امریکا، بر بنیاد توافق میان طالبان و امریکا از افغانستان بیرون شده و قرار است این روند تا ماه سپتمبر سال روان تکمیل شود؛ اما جنگ به شدت میان طالبان و دولت افغانستان ادامه دارد.

کابل (پژواک، ۱۵ سرطان ۱۴۰۰): رئیس اتاق صنعت­کاران و معادن افغانستان از امکان صدها میلیارد دالر سرمایه گذاری در صورت تامین صلح در کشور سخن می زند، می گوید که با این سرمایه گذاری­ها به تدریج معضل بیکاری نیز پایان خواهد یافت.
شیرباز کمین زاده رئیس این اتاق همچنان گفته است که با توجه به امکانات موجود در کشور، بودجۀ دولت پسا صلح از طریق فعالیت های صنعتی و استخراجی سرمایه گذاران تامین شده می تواند.
جنگ ویرانگر منجر به فقر گسترده و بیکاری شده است:

کابل (پژواک، ۱۰ سرطان ۱۴۰۰): قلب های کودکان جنگ زدۀ افغان، برای صلح می تپد و در حالی آرزوی زندگی دور از جنگ را دارند که روند صلح کشور، به یک معمای پیچیده مبدل شده و مشخص نیست که آرزوهای آنان چه زمانی برآورده خواهد شد. جنگ در افغانستان، از حدود ۴۳ سال به این سو ادامه دارد. برخی منابع، رقم تلفات این جنگ را بیش از یک میلیون؛ اما برخی­ها تا دو میلیون تن می­دانند.

کابل (پژواک، ۲۵جوزا ۱۴۰۰): همۀ افغان­ها صلح می­خواهند؛ اما مردم عام، سیاسیون، طالبان و حکومت، تعریف­های متفاوت از صلح دارند؛ تعاریفی که دارای وجوه مشترک مفهومی چون «زندگی آرام و مرفه در امن و پایان جنگ در کشور» می­باشند. مردم افغانستان حدود چهاردهه را در ناامنی­ها، جنگ و مشکلاتی ناشی از آن چون از دست دادن عزیزان شان، مهاجرت­ها، فقر، مشکلات اقتصادی و آلام عدیدۀ دیگری گذرانده اند. بنابراين، مردم این کشور جنگ زده از جنگ و پيامدهای زيانبار آن به ستوه آمده و خواهان صلح و آرامش در کشور شان می باشند؛ اما اقشار مختلف جامعه تعاریف مختلفی از صلح دارند.